"กือดาแต" (Ke Da Tae) เป็นคำในภาษาพื้นบ้านที่คนในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ใช้เรียกร้านน้ำชาหรือร้านโรตี

​

ในอดีตกือดาแตมักจะเปิดช่วงเช้า เนื่องจากอาชีพของคนส่วนใหญ่คือการทำสวนยาง จึงต้องตื่นแต่เช้ามืดออกไปกรีดยาง หลังกรีดยางเสร็จก็จะมีเวลาว่างมาพักผ่อน กินอาหารเช้า พบปะเพื่อนฝูง ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบ และพูดคุยเรื่องเหตุบ้านการเมือง

 

ปัจจุบันกือดาแตได้ปรับเปลี่ยนไปตามยุคสมัยและปรับรูปแบบจากร้านโรตีหรือร้านอาหารเช้าแบบพื้นบ้าน ไปสู่การเป็นร้านน้ำชาที่มีการตกแต่งแบบสมัยใหม่คล้ายกับร้านกาแฟหรือคาเฟ่ที่มักเป็นที่นิยมในกลุ่มคนรุ่นใหม่ ขณะเดียวกัน ผู้ประกอบการจำนวนมากก็หันมาเปิดกือดาแตช่วงเวลากลางคืนเพื่อตอบสนองต่อวัฒนธรรมการบริโภคและกิจกรรมยามว่างของกลุ่มนักศึกษา ซึ่งต้องการหาพื้นที่พบปะสังสรรค์หลังเลิกเรียน สำหรับวัยรุ่นเมืองปัตตานีแล้ว ร้านน้ำชาถือเป็นแลนด์มาร์คยอดฮิตที่พวกเขามักมานัดเจอ ทำความรู้จัก ดื่มกิน และสังสรรค์กัน ​

 

    นิทรรศการนี้นำเสนอภาพถ่ายบรรยากาศของ "กือดาแต" ในฐานะพื้นที่สาธารณะแบบหนึ่งที่ผูกพันกับชีวิตทางสังคมของคนปัตตานีทั้งในยามกลางวันและค่ำคืน โดยภาพกือดาแตยามเช้าจะเป็นภาพถ่ายขาวดำ ฉายให้เห็นวัฒนธรรมร้านน้ำชาแบบดั้งเดิม

 

ขณะที่กือดาแตยามค่ำจะเป็นภาพถ่ายสี แสดงถึงสีสันชีวิตทางสังคมยามค่ำคืนของเหล่าวัยรุ่นในเมืองปัตตานี โดยเฉพาะวัยรุ่นหญิงในสังคมมุสลิม ซึ่งในอดีตมิได้มีพื้นที่ทางสังคมที่จะออกมาพบปะพูดคุยสังสรรค์มากนัก แต่ปัจจบันพวกเธอมีการแสดงตัวตนบนพื้นที่สาธารณะมากขึ้นและหนึ่งในพื้นที่เหล่านั้นก็คือร้านน้ำชายามค่ำนั่นเอง